بعضی از اشخاص در رفتار کردن با مردم به دلیل اینکه از منطق و کلام صحیحی برخوردار نمی باشند و از دادن پاسخ درست عاجز می‌باشند بی‌پروا دهان خود را باز می کنند و زبان خود را حرکت خواهند داد و با الفاظ رکیک به فحاشی کردن می‌پردازند .
اشخاص جاهل و نادانی که با کوچکترین بهانه به خشمگین شدن می رسند به دور از شرم و حیا دشنام می‌گویند و آبروی اطرافیان را مورد هجوم قرار می دهند و از بین خواهند برد.
بد دهنی اگرچه امکان دارد در لحظه های اول آدم ها را آرام کند ولی عواقبی دارد که بالاخره دامن آنها را خواهد گرفت و از طرفی دیگر ناسزاگو ها بعد از مدتی دیگر با زبان آوردن صحبت های ناخوشایند آرام نخواهند شد و فحش دادن حال آنها را بدتر می کند.
متأسفانه ناهنجاری بددهنی و فحاشی به طرز فجیعی در جامعه ما رواج پیدا کرده است که مردم با صدای بلند سر هم داد می زنند و الفاظ رکیکی را به زبان خواهند آورد و در شوخی ها و جمع های دوستی هم برای شوخی و خنده فحاشی بسیار شایع شده و برخی اوقات دشنام های ناموسی به یکدیگر می‌دهند و می خندن که این بسیار دردناک می باشد.
رفتار کردن با اشخاص بد دهن
- نصیحت و خیرخواهی
متاسفانه بعضی از اشخاص در جامعه می‌باشند که برای تخلیه کردن عصبانیت و ناراحتی های خود مدیریت زمان خود را از دست خواهند داد و هر حرف زشت و ناپسندی که از زبان آنها خارج می شود در این زمان می‌باشند .
یک دوست دلسوز و انسان با تجربه و فهمیده با بهترین زمان و از سر دلسوزی آنها را از این امر مطلع می‌کند که با زبان دوستانه‌ای که دارا می باشیم می توانیم برای آنها بازگو کنید که فحش دادن و ناسزا گفتن آن قدر زشت و ناپسند می باشد که حتی اگر مخاطبشان انسان بت پرست باشد که گمراه ترین و بدترین انسان بر روی زمین می باشد نیز زشتی را کم نخواهد کرد.
- عوض کردن فضا
اگر در جمع دوستانه می باشید و فضای فحش دادن به استاد و یا مدیر مدرسه و همینطور دانشگاه فراهم شد شما با هوشیاری و دقت این محیط گناه آلوده را به سمت یک موضوع علمی یا معنوی سوق دهید و یا با بازگو کردن خوبی های استاد از ایشان به دفاع کردن بپردازید.
هرچند برخی اوقات دفاع کردن از ایشان کار دشواری می باشد و امکان دارد دوستان به حرف انسان توجه نکنند یا ناراحت بشوند اما تحمل کردن این دشواری به پاداشی که در برابر آن می‌باشد می ارزد.
- ترک کردن مجلس گناه
واقعا برخی اوقات چاره ای جز ترک کردن مجلس نمی باشد به دلیل اینکه اشخاص قابل نصیحت نمی باشند و نه شرایط دفاع از شخصی که مورد فحش واقع شده است موجود می باشد که در اینجا بهترین راهکار ترک کردن اینگونه مجلس ها می باشد.
- برخورد شدید
بعضی از اشخاص می باشند که نه با نصیحت کردن به خودشان می آیند و نه با ابراز کردن ناراحتی به خود خواهند آمد . با این اشخاص بهتر می باشد که یک رفتار جدی دارا باشید به طور مثال تذکر داده شود که اگر دست از این طرز گفت و گو کردن خود برندارد هرگز به معاشرت کردن نمی پردازید و این هشدار در حد یک صحبت باقی نماند و واقعاً به آن عمل بشود.
شیوه های مقابله کردن در این عادت
- قطع کردن مزایای بد دهانی
مسئولیت اجرایی کردن این امر بر عهده شما می باشد و شما باید از خودتان این سوال را بکنید که همسر من با بددهنی چه مزایایی دارد ؟ تاثیر گذاشتن بر من و بچه‌ها تا با میل او برخورد کنیم؟ اجبار کردن اطرافیان به قبول کردن عقیده های خود؟ شما باید مزایای بد دهانی همسر خود را شناسایی کنید و تا حد ممکن آن را به قطع کردن بپردازید.
- تقویت کردن برخوردهای متضاد
همسر شما در لحظه های به خصوصی و درحالی که به ناسزاگویی می‌پردازد و حتما لحظاتی هرچند کم موجود می باشد که او به هنجار سخن بگوید و از الفاظ زیبا و مورد استفاده قرار دهد که عکس العمل شما در چنین لحظاتی بسیار پر اهمیت می باشد .
اگر در هر موقعیتی همسر شما یا از الفاظ صحیح استفاده کرد باید به شیوه مثبت جواب دهید و باید به صورتی عمل کنید که او تشویق به ادامه دادن این برخوردها بشود و شما باید لحظاتی را که او زیبا صحبت می‌کند به رسمیت بشناسید و از زخم زبان یا انتقام گرفتن در این لحظه دوری کنید.
- قطع کردن یا کاهش دادن رابطه با اشخاص بد دهان
اگر همسر شما همکاران و یا دوستان و یا اقوام ناسزاگو دارا می باشد باید کوشش کنید که رابطه و رفتار بد با آنها را کاهش بدهید که در همه برخوردهای اجتماعی الگو برداری و مشاهده نقش پر اهمیتی در یادگیری و تقلید دارا می باشد.
- در نهایت تلاش کنید شما زیبا صحبت کنید
از خودتان این را بپرسید که آیا خودم موقع رانندگی خستگی فراوان پس از کار یا تماشا کردن فوتبال از الفاظ زشت استفاده نمی‌کنم؟ اگر شما به عنوان همسر زیبایی سخن را به حفظ کردن بپردازید به همسر و کودکانتان هم معیار مطلوبی برای مقایسه برخوردها می دهید تا بتوانند آنها را انتخاب کند.
- یک احساس با واکنش های متفاوت
تمام ما حق داریم که خشمگین بشویم ولی پر اهمیت تر این می باشد که به چه صورت خشم خود را ابراز کنیم . خشم می تواند یک رنج و ناراحتی جزئی در نوع شدید آن و واکنش فیزیکی و خارج از عرف باشد که واکنش اشخاص متعدد در برابر خشم دارای فرق می باشد.
بعضی از اشخاص خشم خود را فرو می خورند و نمی‌خواهند که فردی متوجه بشود که آنها تا چه اندازه عصبی و ناراحت می باشد.
منبع:سامانه پرسش و پاسخ مشاور
نظرت چیه؟